وظایف دیوان عالی کشور
این دیوانعالی ترین مرجع
قضائی کشور است و ناظر بر حسن اجرای قوانین در محاکم، ایجاد وحدت رویة قضائی و مرجع
تجدید نظر احکام صادرة محاکم نظامی 1 و احکام مهم دادگاههای عمومی و انقلاب می باشد
. علاوه بــــر این ، برابر بند 10 از اصل 110 قانون اساسی ، دیوانعالی کشور صلاحیت
رسیدگی به تخلفات رئیس جمهور از وظائف قانونی را دارد.
مقرّ اصلی این دیوان در
شــهر تـهران و دارای شعب متعدد است ، رئیس قوة قضائیه لدی الاقتضاء می تواند شعبی
در شهرستانها تأسیس نماید.
در حال حاضر دیوانعالی کشور 42 شعبه دارد سه شعبه در
مشهد وپنج شعبه درقم و بقیه در تهرانند . هر شعبه با دو قاضی (یک رئیس و یک مستشار)
تشکیل می شود و می تواند یک عضو معاون داشته باشد که در صورت لزوم وظائف هر یک از
دو عضو شعبه را عهده دار می شود . حق انشاء رأی با رئیس و مستشار است. همچنین در
دیوانعالی کشور شعبی تحت عنوان شعبه تشخیص وجود دارد که وظیفه آن بررسی آرای قطعی
صادره از محاکم که نسبت به آن درخواست تجدیدنظر شده است، از حیث اینکه رأی خلاف بین
قانون و شرع صادر نشده باشد. چنانچه شعبه تشخیص وجود خلاف بین را احراز نماید رأی
را نقض و رأی مقتضی صادر می نماید، چنانچه وجود خلاف بین را احراز نکند قرار رد
درخواست تجدیدنظرخواهی را صادر خواهد نمود. تصمیمات یادشده شعبه تشخیص در هر صورت
قطعی و غیرقابل اعتراض می باشد. مگر اینکه رئیس قوه قضائیه در هر زمانی و به هر
طریقی رأی صادره را خلاف بین شرع تشخیص دهد که در این صورت جهت رسیدگی به مرج صالح
ارجاع خواهد شد.
در کنار دیوانعالی کشور دادسرای دیوانعالی کشور یا دادستانی کل
کشور متشکل از رئیس (دادستان کل کشور) و معاونان اول و دوم و تعدادی دادیار است که
در معیت دیوانعالی کشور انجام وظیفه می نماید .